verandering
In de huidige snel veranderende wereld waarin wij leven is stilstaan onmogelijk. Onze omgeving verandert in een rap tempo op veel verschillende terreinen. Wij wonen en werken in deze wereld.
Onze leefomgeving heeft een geschiedenis, een heden en een
toekomst. Wij als individu of als organisatie nemen hierin een positie
in. De veranderingen die op een constante basis plaatsvinden hebben invloed op ons en onze toekomst. Wanneer je de synoniemen voor verandering bekijkt in de diverse woordenboeken dan besef je pas
welke impact het woord heeft.

Aanpassing, adaptatie, afwisseling, beweging, bewerking, bijstelling, hervorming, kentering, modificatie, mutatie, ommekeer, ommezwaai, omslag, omvorming, omwenteling, overgang, transformatie, variatie, verbetering, verplaatsing, verwisseling, wending, wijziging.

Ook mijn functie/rol van ontwerper is aan verandering onderhevig. Hierover kun je alles lezen in mijn essay “het grafische voorbij”.^[1]  Waar het grafische veld zich eerder beperkte tot gedrukte media, veranderde deze sector enorm toen het digitale tijdperk aanbrak. De wereld zonder web, digitaal nieuws, sociale media en apps is inmiddels ondenkbaar.
De veranderingen zetten echter door. Het grafische veld blijft zich verruimen. Vele collega’s begeven zich op het terrein van de conservator, de documentairemaker, de architect, de programmeur, de activist of de auteur. Je kunt je zelfs afvragen of er grenzen zijn aan het inzetten van het ontwerpdenken. Ook de grenzen tussen toegepaste en autonome kunst vervagen steeds verder.

vrijheid
In “Graphic design en de nieuwe zekerheden” ^[2] vraagt Michael Bierut zich af of je eigenlijk nog wel kunt spreken van een grafisch ontwerper nu deze rol de mogelijkheid biedt om ver voorbij zijn “oude” grenzen te denken.
Verder beschrijft Michael Bierut dat er als ontwerper eigenlijk geen zekerheden meer zijn. Deze stelling werpt de vraag op welke rol wij als ontwerpers zonder zekerheden kunnen aannemen. Moeten wij onze eigen rol constant opnieuw uitvinden? Moeten wij een eigen weg kiezen met een maximum aan autonomie en onzekerheid, of moeten wij onszelf aanpassen conform de markt waarin wij ons begeven.

Daniel van der Velden schrijft in 2006 in "Research And Destroy" ^[3] dat de rol van de ontwerper in gevaar is. Ontwerpers worden volgens Van der Velden steeds vaker bedreigd door het proletariaat van de creatieve industrie om in stilte uit te voeren wat de klant dicteert. Zijn wij als ontwerper iemand die ideeën genereert, ontwerpt, produceert en verkoopt, of iemand die een muis vasthoudt en objecten sleept over
een computerscherm? Als wij ontwerpers worden gezien als arbeiders,
dan kan de huidige concurrerende, competitieve markt de indruk krijgen dat onze arbeid kan worden gekocht tegen de laagst mogelijke prijs.

Er is een tweede tendens waar Daniel van der Velden ons op wijst.
De mensheid heeft niet langer behoefte aan een ontwerp dat zijn oorsprong vindt in een behoefte. Vragen we ons als ontwerpers wel genoeg af of een ontwerp nodig is. Hoe geloofwaardig is het nog als
wij als ontwerpers praten over de noodzaak van een bepaald ontwerp. Genereren een hoop van onze hedendaagse ontwerpen niet alleen nog maar meer luxe. Is het probleem voor ons als hedendaagse ontwerper
niet de luxe waarin wij leven.

Van der Velden ziet maar één oplossing: onderzoek en ontwikkeling.
Wij moeten ons als ontwerper volledig storten op onze eigen en onafhankelijke productie van kennis. De ware investering is de
investering in het ontwerp zelf. Wij moeten een discipline vormen die onderzoek verricht en kennis ontwikkelt. Kennis die het mogelijk maakt om serieus deel te nemen aan discussies die verder gaan dan design.

Met het verdwijnen van de noodzaak en de opdracht als een onafscheidelijk duo staat de deur voor ons als ontwerpers open om nieuwe wegen te bewandelen. Wij zijn het als ontwerpers aan onszelf verplicht om deze vrijheid in te nemen. Het mag duidelijk zijn dat deze
tijd vraagt om creativiteit en originaliteit. Hoe ga ik als ontwerper om
met al deze veranderingen? Hoe zorg ik als ontwerper voor continuïteit
in deze veranderende wereld. Hoe vinden wij oplossingen voor de uitdagingen van vandaag en die van morgen. Kan creativiteit de spil vormen in deze wervelende wereld? Is echt alles mogelijk?

verantwoordelijkheid
Ja, alles is mogelijk. Het is echter aan ons als ontwerper om te zorgen
dat onze productie binnen de ethische grenzen van een bepaalde gemeenschap vallen. Het is verstandig wanneer wij als ontwerper op
zoek gaan naar de maximale autonomie binnen toegepaste opdrachten
en de eigen grenzen aftasten binnen zelfstandig geïnitieerde projecten.
Door middel van creativiteit, originaliteit en onderzoek kunnen wij naar

mijn idee de ontwerpvraagstukken van de huidige tijd aan. Wij kunnen samenwerkingsverbanden aangaan om de beperkingen binnen onze eigen competenties aan te vullen met de kwaliteiten van onze samenwerkings-
partners.

Michael Rock wijst ons in "The Designer As Author" ^[4] door middel van een artikel van auteur Anne Burdick in Emigre op onze onafhankelijke rol als ontwerper. Zij stelt voor dat ontwerpers zelf de auteurs van hun eigen werk worden in plaats van de dienstverlenende leveranciers voor derden. Deze verschuiving impliceert echter wel een hoge mate van eigenheid, zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. De versterking van de persoonlijke stem dwingt ontwerpers om meer bezit te nemen van hun producties en het legitimeert het ontwerp als een gelijke in vergelijking met de meer traditioneel vormen van auteurschap. Ook de filosoof Sartre wees ons op het samengaan van vrijheid en onze persoonlijke verantwoordelijkheid. ^[5]

In het boek "De wereld moe(s)t anders, grafisch ontwerpen en idealisme" ^[6] verklaart Max Bruinsma dat in een omgeving als de onze, die verzadigd is met media, de ongedifferentieerde overweldigende informatiemassa een bedreiging vormt die de werkelijke betekenis van boodschappen verdringt. Daarom is het ook volgens Bruinsma van groot belang dat wij als ontwerpers van boodschappen niet langer slechts optreden als decorateurs, maar ook de eindverantwoordelijkheid op ons nemen als onderzoekers en redacteurs, en dat wij als ontwerpers ons publiek de ruimte bieden voor eigen interpretatie, waardoor zij mede-ontwerpers worden van onze boodschappen.

studio dreas evers
"De wereld moe(s)t anders, grafisch ontwerpen en idealisme". ^[6] Lies Ros verwoordt met deze uitspraak wat haar en andere net afgestudeerde
jonge ontwerpers in de jaren zeventig voor ogen stond. De drang om
via grafische vormgeving bepaalde maatschappelijke processen te beïnvloeden én het geloof in de macht van het medium waren typerend voor die tijd. Met haar opvattingen over de maatschappelijke relevantie van het vak plaatste Ros zich in een specifieke Nederlandse traditie. Nederlandse grafisch ontwerpers hebben in het verleden grote verwachtingen van het vak gekoesterd. Verwachtingen en aspiraties die verder gingen dan het zo goed mogelijk overbrengen van de boodschap van de opdrachtgever. Vanaf het moment dat het vak een eigen vorm en inhoud kreeg was het sterk verbonden met een idealistische en utopische visie.

Zelf vind ik woorden zoals idealisme en utopie gevaarlijk. Idealisme en utopie zijn woorden met een dwingend karakter. Zij hebben als basis een idee, een visioen. Hierin schuilt het gevaar dat ontwerpers niet verder kijken dan hun eigen ideeën of mogelijkheden. Zelf kijk ik liever naar behoeftes. Te midden van alle aanslagen die er sinds 11 september 2001 wereldwijd hebben plaatsgevonden, een schrijnende vluchtelingen-
problematiek die zelfs tot aan onze eigen voordeuren komt, “me-too” en “black lives matter” golfbewegingen die gelukkig niet meer te stoppen lijken, een milieucrisis die onze landsgrenzen letterlijk overspoelen en politici die prat gaan op populisme en polarisatie kunnen wij ook als ontwerpers niet langer weg blijven dromen in onze eigen utopische wereld vol idealen. Het is tijd geworden om onze mouwen op te stropen en goed te luisterend naar de behoeftes van onze directe leefomgeving. Om ons af te zetten tegen de tendens om je uit te spreken over alles wat er om ons heen gebeurt zonder een antwoord te hebben op de vraag welke koers we eigenlijk varen.

Zelf onderzoek ik graag mogelijkheden om gezamenlijk te komen tot
een verbetering van onze leefwereld. Een van mijn twee primaire doelstellingen is het, middels een bevoorrechte positie op deze wereld, zelfstandig initiëren van sociaal maatschappelijke projecten ter verbetering van onze leefomgeving. De bombardementen op Hiroshima en Nagasaki in Japan in 1945 hebben het leven gered van mijn familie.
Op een zeker moment realiseerde ik mij dat ik het privilege heb om te leven doordat anderen zijn gestorven. Daarnaast ben ik opgegroeid in een land waar alle denkbare voorzieningen aanwezig zijn. Hierdoor ervaar ik een enorme drang om een bijdrage te leveren aan de maatschappij waarin ik leef. Daarom wil ik, op basis van de aanwezige behoeftes, naast toegepaste opdrachten zelf projecten initiëren die een bijdrage leveren aan de verbetering van onze maatschappij en de mensen die hierin wonen.

Mijn interesse als ontwerper gaat uit naar sociaal maatschappelijke projecten die het vormelijke mogen ontstijgen. Om mijn geloof-
waardigheid als ontwerper te waarborgen wil ik op zoek gaan naar noodzakelijke ontwerpbehoeftes. Projecten waarbij bewustzijn wordt gecreëerd, mensen met elkaar verbonden worden en veranderings-
processen in gang worden gezet. Door onderzoek en ontwikkeling wil ik als ontwerper deel kunnen nemen aan discussies die verder gaan dan mijn eigen ontwerpproces.

filosofie

---

studio  dreas  evers

---

verandering   vrijheid   verantwoordelijkheid

Een ontwerpstudio waar onderzoek, design, kunst en maatschappij samenkomen. Een studio waar naast commerciële opdrachten, kwetsbare onderwerpen worden onderzocht, besproken, gevisualiseerd en gecommuniceerd naar een breder publiek.

missie

De intrinsieke behoefte om te creëren inzetten om maatschappelijke en commerciële vraagstukken te voorzien van mogelijke creatieve antwoorden en om een bijdrage te leveren aan een betere wereld.

primaire  doelstellingen

De ambitie om in een snel veranderende wereld bedrijven, maatschappelijke organisaties, overheden en zelfstandigen te begeleiden bij het onderzoeken en interpreteren van vraagstukken om samen te komen tot de implementatie van creatieve antwoorden.
De ambitie om via een bevoorrechte positie op deze wereld zelfstandig sociale projecten te initiëren die een bijdrage kunnen leveren aan een verbetering van de maatschappij.

afgeleide  doelstellingen

De ambitie om omzet te genereren uit primaire doelstelling een, om te komen tot een financiering voor primaire doelstelling twee.

bronnen

1.  Evers, A.,
Het grafische voorbij,
https://www.dreasevers/hetgrafischevoorbij/.nl,
gecontroleerd op 1 februari 2022,
2016.

2.  Bierut, M.,
Graphic design and the new certainties,
The Design Observer Group,
Hamden,
2007.

3.  Van der Velden, D.,
Research and Destroy: Graphic Design as Investigation,
A. Blauvelt and E. Lupton,
Minneapolis,
2011.

4.  Rock, M.,
Multiple Signatures: On Designers, Authors, Readers and Users,
Rizzoli International Publications,
New York,
1996.

5.  Sartre, J.P.,
L’ extentialisme est un humanisme,
Editions Nagel,
Parijs,
1946.

6.  Ten Duis, L. / Haase, A.,
De wereld moe(s)t anders, grafisch ontwerpen en idealisme,
Sandberg Instituut / De Balie,
Amsterdam,
1999.