fotografie

---

collectie

---

MA

---

in ontwikkeling

---

de derde collectie autonome beelden en teksten

---

2024

---

Klik hier voor raamexpositie MA

---

MA

De oorspronkelijke Japanse kanji voor MA is 間. Een combinatie van de karakters deur, 門, en maan, 月. Tegenwoordig is het karakter van de maan vervangen voor het karakter van de zon,日. Filosofisch verbeeldt het karakter voor MA een opening waardoor de maan door een barst of kier naar binnen schijnt, maar ook een mogelijkheid om naar buiten te kijken en een oneindige ruimte te kunnen waarnemen.

In het Japans representeert MA een driedimensionaal begrip voor ruimte of pauze. Een interval dat twee componenten verbindt in tijd. Leegte die tastbaar wordt door materie. Ruimte die ervaren wordt door vorm. Stilte die hoorbaar wordt door geluid. Het belichaamt ook de traditionele Japanse artistieke preoccupatie met dynamische balansen tussen object en ruimte, geluid en stilte, beweging en rust.

MA werd door Japanse boeddhisten geadopteerd om het begrip leegte of ruimte uit te drukken. Met de bespreking van deze vorm van leegte verlaten we het terrein van de architectonische fenomenologie. De leegte in de boeddhistische betekenis is geen concept dat tot stand is gekomen door rationeel denken, maar een uitdrukking van een niet-overdraagbare individuele ervaring.

Binnen de Japanse kunst en cultuur laat de essentiële term MA zich het beste benaderen als een artistieke interpretatie van leegte. Niet in de zin van een ingesloten driedimensionale entiteit, maar eerder het gelijktijdige bewustzijn van vorm en tegenvorm voortkomend uit een intensievere observatie. Hoewel MA vaak wordt gebruikt om te verwijzen naar een letterlijke, zichtbare negatieve ruimte, kan het ook verwijzen naar de perceptie van een ruimte, opening of interval. MA vindt plaats in de verbeelding en het ervaren van de mens. De perceptie van ruimte vormt een ervaringsplaats die de suggestie kan stimuleren. Het bestaan van MA in een kunstwerk kan geïnterpreteerd worden als een leegte vol mogelijkheden, een belofte die nog kan worden vervuld.

Mijn grootvader Piet Holt, een lid van een Haarlems detailhandelaarsgezin vertrok in 1929 naar het voormalig Nederlands Indië. In 1938 trouwde hij met mijn grootmoeder. In 1939 werd mijn moeder geboren. In 1942, toen de Japanners Java overmeesterden was mijn grootmoeder zwanger van mijn tante. Mijn grootvader werd gevangen genomen en gedeporteerd naar een werkkamp in Japan. Mijn moeder, tante, grootmoeder en overgrootouders werden gevangen gehouden in interneringskampen. Een oom werd tewerk gesteld aan het Birmaspoor. Het mag een wonder heten dat de meesten van hun in 1947 levend, maar berooid en ernstig getraumatiseerd terugkeerden naar Nederland.

In het werkkamp putte mijn grootvader kracht uit een zakbijbeltje waarin wordt opgeroepen uw vijand lief te hebben. Goedheid en schoonheid als een antwoord op haat. Als tweede en derde generatie oorlogsgetroffene wil ik hier een begin mee maken. Daarom ben ik op zoek gegaan naar bewuste of onbewuste invloeden van de Japanse esthetiek in mijn werk.” Een zoektocht naar echtheid, eenvoud, zuinigheid, soberheid, bescheidenheid, intimiteit en de waardering voor zowel natuurlijke objecten als de krachten en de vergankelijkheid van de natuur in het algemeen. Een lokale zoektocht naar een antwoord op de huidige globale geweldsescalaties, genocide, onderdrukking, discriminatie en verharding. Heb uw vijand lief.

Bron:

Murakami Giroux, S., Fujita, M., Fermaud, V.,

"Ma et Aida: Des possibilités de la pensée et de la culture japonaises",
ISBN-10: 2809715211,
ISBN-13: 978-2809715217,
Picquier, P., 2021.