documentaire


trailer afstudeerproject


schaduw


juli 2018


museale productie van 5 x 1 meter


De kranten staan vol met berichten over traumatische gebeurtenissen. Vooral berichten over oorlog. Er wordt in de media echter maar weinig aandacht besteed aan de gevolgen van oorlogen. Gevolgen die niet beperkt blijven tot de slachtoffers die deze oorlogen zelf hebben meegemaakt. Jaarlijks keren er Nederlandse militairen terug van vredesmissies die met oorlogssituaties in aanraking zijn gekomen. Eveneens ontvangt Nederland jaarlijks getraumatiseerde gevluchte medemensen in verband met gedwongen oorlogsmigratie. In beide gevallen spreken we over eerste generatie oorlogsgetroffenen.

Nederland kent ook een grote groep tweede, derde en vierde generatie oorlogsgetroffenen. Nakomelingen van oorlogsgetroffenen uit de Tweede Wereldoorlog. Wetenschappers en deskundigen zijn er achter gekomen dat oorlogsgevolgen een transgenerationeel karakter hebben.
Twee, drie en soms vier generaties verder ervaren familieleden natuurlijke en opvoedkundige invloeden die mede hun dagelijks welzijn bepalen.
Het wordt steeds duidelijker dat epigenetica hierin een dominante rol speelt.


De documentaire mag in verband met beeldrechten van de NPO, de NOS en Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid ten aanzien van delen van de documentaire niet direct op internet worden vertoond.
Daarnaast bevat de documentaire beelden die kijkers zouden kunnen shockeren. Hierdoor is ervoor gekozen om alleen op aanvraag toegang te verlenen tot de documentaire. Na een verzoek per telefoon of e-mail wordt een toegangscode verstrekt.




documentaire


geïnterviewde deskundigen afstudeerproject


schaduw


juli 2018


museale productie van 5 x 1 meter


In de documentaire komen, naast historische en actuele nieuwsbeelden, een aantal deskundigen aan het woord die in het dagelijks leven professioneel met getraumatiseerde medemensen te maken hebben of te maken hebben gehad. De deskundigen schetsen, ieder vanuit hun eigen expertiseveld, een beeld over de impact van een trauma op een mensenleven en hun nazaten. Ook wordt duidelijk welke actuele rol de relatief nieuwe wetenschap van epi-genetica heeft op het proces van overerving.

Niet iedereen zal bekend zijn met de werking van kunst als behandelmethode. In de documentaire wordt tevens de aandacht gevestigd op de verschraling van behandelmogelijkheden van getraumatiseerden doordat de overheid de verantwoordelijkheid overdraagt aan het verzekeringswezen. Beeldende therapie verdwijnt steeds meer van het behandelcurriculum omdat deze therapievorm in de ogen van de verzekeringsmaatschappijen niet evidence based is.


previews deskundigen van boven naar beneden:

drs. Boks, M.,
psychiater, onderzoeker epi-genetica,
Utrechts Universitair Medisch Centrum,
Utrecht.

Van Der Molen, C.,
psychotherapeut, biodynamisch therapeut,
zelfstandig,
Haarlem.

Van Marissing, L.,
beeldend therapeut, beeldend kunstenaar, auteur,
zelfstandig,
Amsterdam.




documentaire


typografie afstudeerproject


schaduw


juli 2018


museale productie van 5 x 1 meter


Ten tijde dat mijn moeder, mijn tante en mijn grootmoeder gedurende de WOII gevangen werden gehouden in het interneringskamp Tjideng in het voormalig Nederlands-Indië, sliep mijn moeder op een oude hutkoffer.
In die hutkoffer zaten vele bezittingen van mijn grootouders, waaronder de Remington Noiseless Portable van mijn grootvader. Hij was als handelsvertegenwoordiger in Cheribon gestationeerd en had een lichtgewicht typemachine nodig waarop hij zijn handelsverslagen en correspondentie kon typen.

Tijdens mij typografisch onderzoek voor de documentaire kwam ik vele oude documenten tegen uit de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw. Verreweg de meeste documenten hadden een ding gemeen, getypte teksten. Natuurlijk bestaan er fonts die deze typmachineletter goed benaderen, maar op een oude typemachine getypte teksten zien er toch echt anders uit. Slijtage van de typmachineletters, kaal getypte stukken typelint en een wisselende kracht achter elke aanslag maakt elke getypte letter uniek. Als blijkt dat de oude Remington dan ook nog steeds in familiebezit is, dan is de keuze snel gemaakt.

Titel, vooraankondiging, naamverwijzingen en aftiteling zijn voor deze documentaire op de typemachine van mijn opa getypt. De latere uitnodigingen en standaankleding voor de premiere van de documentaire tijdens de graduationshow 2018 bij de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag zijn eveneens met behulp van de oude Remington vervaardigd.

De museale documentaire had een breedte van 5 meter. De breedte van het A4-tje waarop de teksten werden getypt werd vergroot tot de breedte van de documentaire. De getypte tekst kreeg op het doek dezelfde positie als op het A4-tje.


De website dreasevers.nl is te zien op tablet, laptop of desktop.

Wilt u contact opnemen met André Evers dan kan dit via:
+31641480058
info@dreasevers.nl